Μενού
Ο καρκίνος του προστάτη είναι ο συχνότερος καρκίνος στους άντρες αφού 1 στους 6 θα νοσήσουν και από αυτούς ο 1 στους 36 θα χάσει τη ζωή του από αυτόν. Είναι πολύ ασυνήθιστος σε άντρες μικρότερους των 45, ενώ η μέση ηλικία διάγνωσης είναι τα 70 έτη. Οι άνδρες άνω των 80 ετών έχουν 80% πιθανότητα να εμφανίσουν καρκίνο στον προστάτη. Τέλος, οι άνδρες που έχουν συγγένεια πρώτου βαθμού με άτομα με καρκίνο του προστάτη, εμφανίζουν διπλάσια πιθανότητα να παρουσιάσουν την ασθένεια σε σχέση με άτομα χωρίς ιστορικό.
Συνήθως, ο καρκίνος του προστάτη δεν έχει πρώιμα συμπτώματα. Σε πιο προχωρημένο στάδιο μπορεί να εμφανιστεί δυσκολία στην ούρηση, πόνο στα κόκκαλα, στυτική δυσλειτουργία, αίμα στο σπέρμα και μειωμένη ροή ούρων.
Η βαθμολογία ή σκορ Gleason είναι ένα σύστημα 10 βαθμίδων που δείχνει πόσο έχουν χάσει τη δομή τους τα κύτταρα του προστάτη. Όσο υψηλότερο το αποτέλεσμα Gleason, τόσο επιθετικότερος είναι ο όγκος. Επιπλέον, η αξονική τομογραφία και το σπινθηρογράφημα οστών, χρησιμοποιούνται για να ελεγχθεί εάν υπάρχει μεταστατική νόσος και αργότερα για να ελεγχθεί η πρόοδος της νόσου.
Ο ετήσιος προληπτικός έλεγχος, που πρέπει να ξεκινάει από την ηλικία των 50 ετών, μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό του καρκίνου του προστάτη σε ένα πρώιμο στάδιο. Έτσι, στους περισσότερους ασθενείς διαγιγνώσκεται πριν δηλαδή δώσει μεταστάσεις. Οι εξετάσεις οι οποίες απαιτούνται είναι:
Ο καρκίνος του προστάτη και ειδικά ο πιο συνηθισμένος που εμφανίζεται στον τυπικό ηλικιωμένο ασθενή, συνήθως αναπτύσσεται τόσο αργά, που δεν χρειάζεται καμία θεραπεία.
Είναι σημαντικό η επιλογή της θεραπείας να γίνεται μετά από ενημέρωση του ασθενούς για τις πιθανές επιπλοκές που τις συνοδεύουν.
1) Ενεργητική παρακολούθηση: τακτικός έλεγχος (κάθε 3 με 6 μήνες). Συνιστάται σε ασθενείς με μικρό όγκο που δεν είναι πολύ επιθετικός ή σε ασθενείς με μικρό προσδόκιμο επιβίωσης εξαιτίας άλλων σοβαρών προβλημάτων υγείας.
2) Χειρουργική αντιμετώπιση: αφαίρεση του συνόλου του προστάτη (ριζική προστατεκτομή) ανοικτά ή ενδοσκοπικά (λαπαροσκοπικά ή ρομποτικά). Το ογκολογικό αποτέλεσμα είναι ίδιο, αλλά οι ενδοσκοπικές μέθοδοι υπερτερούν λόγω μικρότερης νοσηλείας και μετεγχειρητικού πόνου. Συνίσταται σε ασθενείς ηλικίας μικρότερης 75 ετών. Επιπλοκές: στυτική δυσλειτουργία, αδυναμία εκσπερμάτισης, ακράτεια ούρων. Διατηρείται η ερωτική επιθυμία και έχουν ξηρό οργασμό.
3) Ακτινοθεραπεία: ακτινοθεραπεία μπορεί να γίνει εξωτερικά (μέσω ακτίνων Χ) ή με εμφύτευση ραδιενεργών σπόρων στον προστάτη (βραχυθεραπεία) και στοχεύει στη θανάτωση των καρκινικών κυττάρων. Η εξωτερική ακτινοθεραπεία γίνεται ημερησίως για 7-9 εβδομάδες. Επιπλοκές: διάρροια, συχνουρία, κόπωση, στυτική δυσλειτουργία. Η βραχυθεραπεία γίνεται με τη χρήση διορθικού υπερηχογράφου. Επιπλοκές: συχνουρία, στυτική δυσλειτουργία.
4) Ορμονοθεραπεία: σταματάει την παραγωγή της τεστοστερόνης ή την εμποδίζει να φτάσει στον προστάτη, γεγονός που οδηγεί τα καρκινικά κύτταρα στο θάνατο ή στην αργή ανάπτυξη. Γίνεται με τη μορφή ένεσης (μηνιαία ή τρίμηνη), ή και χαπιού. Επιπλοκές: στυτική δυσλειτουργία, εξάψεις, οστεοπόρωση, μειωμένη ερωτική επιθυμία, αύξηση της όρεξης για φαγητό, έμφραγμα ή εγκεφαλικό (σε χρόνια χρήση).
5) Χημειοθεραπεία: χρησιμοποιείται όταν η νόσος είναι προχωρημένη και υπάρχουν μεταστάσεις στα οστά, ώστε να παρατείνει τη ζωή και να μειώσει τον πόνο. Δεν είναι, όμως, πολύ αποτελεσματική σε πρώιμο στάδιο.
6) Κρυοθεραπεία: χρήση αργού σε αέρια μορφή ή υγρού αζώτου καταστρέφει τα προστατικά κύτταρα και τους προστατικούς όγκους παγώνοντάς τα. Επιπλοκές: στυτική δυσλειτουργία, ακράτεια ούρων.
7) Υψηλής έντασης υπέρηχος: θέρμανση προστατικών κυττάρων μέχρι να οδηγηθούν στο θάνατο, μέσω πολύ υψηλής έντασης κυμάτων υπερήχου από το ορθό έντερο. Επιπλοκές: στυτική δυσλειτουργία, ακράτεια ούρων.
Μπορείτε να κλείσετε το επόμενο ραντεβού σας και διαδικτυακά. Απλά συμπληρώστε την φόρμα και θα επικοινωνήσουμε εμείς μαζί σας.
Urological Diagnostic & Therapeutic, Copyright© 2022 All rights reserved.
Design & Development by
