Καρκίνος ουροδόχου κύστεως

Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστεως είναι ο 2ος σε συχνότητα καρκίνος του ουροποιητικού συστήματος, μετά τον καρκίνο του προστάτη. Στους άντρες, η ανάπτυξη είναι 4 φορές συχνότερη από ότι στις γυναίκες. Επειδή η νόσος εμφανίζει μεγάλο κίνδυνο υποτροπών, είναι απαραίτητη η τακτική επανεξέταση εφ’ όρου ζωής με υπερηχογράφημα και κυστεοσκόπηση και σε επιθετικά στάδια με λήψη τυχαίων βιοψιών και αξονική τομογραφία.

Αίτια – παράγοντες κινδύνου

Σαφής αιτιολογία δεν υπάρχει. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισής του όπως:

Κάπνισμα: είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας κινδύνου και αφορά το τουλάχιστον το 80% των περιπτώσεων, παρουσιάζοντας επίσης και υψηλό ποσοστό υποτροπών.
Επαγγελματική έκθεση σε χημικά (καπνός, βαφές, πλαστικά, δέρματα, εκτυπωτές και προϊόντα για τα μαλλιά) αποτελεί το 10% όλων των περιπτώσεων).
Άλλοι παράγοντες κινδύνου: ακτινοβολία, χρόνια λοίμωξη της κύστης, χημειοθεραπεία με κυκλοφωσφαμίδη.

Συμπτώματα

Η ανώδυνη μακροσκοπική ή μικροσκοπική αιματουρία αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα της νόσου. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ακόμη και ένα μοναδικό επεισόδιο αιματουρίας, χωρίς καμία επανάληψη, μπορεί να υποκρύπτει καρκίνο της κύστης. Άλλα λιγότερο συχνά συμπτώματα της νόσου είναι η επώδυνη ούρηση, συχνουρία, επιτακτική ούρηση, αδυναμία και απώλεια βάρους.

Διάγνωση και Σταδιοποίηση

Η διάγνωση γίνεται με Κυστεοσκόπηση και Βιοψία ουροδόχου κύστεως. Σε περίπτωση που διαγνωστεί η νόσος, είναι πολύ σημαντικό να γίνει σταδιοποίηση με αξονική τομογραφία και σπινθηρογράφημα οστών για διερεύνηση μεταστατικής νόσου. Ο καρκίνος της κύστης σταδιοποιείται:

Θεραπεία

Το είδος της θεραπείας εξαρτάται από το στάδιο της νόσου και τη γενική κατάσταση της υγείας του ασθενή και είναι:

Χειρουργική αφαίρεση: αφού παρθεί βιοψία από τον όγκο, αφαιρείται πλήρως και καυτηριάζεται. Εν συνεχεία, τοποθετείται καθετήρας και εφαρμόζονται πλύσεις κύστεως.
Ενδοκυστική ανοσοθεραπεία με BCG: μέσω λεπτού καθετήρα, εγχύουμε εξασθενημένα βακτηριακά στελέχη BCG στην κύστη, τα οποία σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα.

Ενδοκυστική χημειοθεραπεία: Γίνεται με τον ίδιο τρόπο, όπως η ανοσοθεραπεία, αλλά με λιγότερες και πιο ήπιες παρενέργειες. Μία εφ’ άπαξ έγχυση (εντός 24ώρου) μετά τη διουρηθρική εκτομή ελαττώνει το ποσοστό των υποτροπών, καταστρέφοντας τα καρκινικά κύτταρα που πλέουν στην κύστη, εμποδίζοντας έτσι την εμφύτευσή τους σε περιοχές τραυματισμένου ουροθηλίου.
Ριζική κυστεκτομή: αφαίρεση ουροδόχου κύστεως μαζί με τους λεμφαδένες, καθώς και ο προστάτης με τις σπερματοδόχους κύστεις στον άντρα, ενώ της μήτρας, των εξαρτημάτων και τμήματος του κόλπου στις γυναίκες. Είναι μία βαριά επέμβαση με πολλές ημέρες νοσηλείας. Εν συνεχεία, τοποθετείται στομία ή δημιουργούμε νέα κύστη από τμήμα λεπτού εντέρου (νεοκύστη).
Συστηματική χημειοθεραπεία: χορηγείται σε μεταστατική νόσο ή σε κάποιες περιπτώσεις, πριν την χειρουργική επέμβαση. Γενικότερα, όμως δεν έχει πολύ σημαντική συνεισφορά στην επιβίωση του ασθενούς.
Χημειοθεραπεία σε συνδυασμό με ακτινοβολία: εφαρμόζεται σε αρρώστους που αρνούνται ή που δεν τους επιτρέπει η γενική τους κατάσταση να υποβληθούν σε κυστεκτομή.

Email

Τηλ.